Foto's: Hobby of meer?

Foto's zijn de laatste maanden hoofdbrekers voor me geworden. Een hobby 'moet leuk blijven', maar dat is het al een tijd niet meer. Toch wil ik niet opgeven. Als je niet kunt genieten, is dat heel zwaar. Ik vind het heel moeilijk, ik voel me ondankbaar tegenover God, die me toch zoveel geeft. Er zitten heel wat worstelingen achter mijn foto's en Facebookpagina.. 

- Omdat ik zo bang ben ze kwijt te raken (niet eens letterlijk, maar dat ze in het archief verdwijnen en ik ze nooit meer terug zal zien) durf ik soms bijna geen foto's te maken.

- Het ene moment wil ik ze allemaal aan iedereen laten zien, het andere is er niet 1 perfect genoeg.

- Soms moet ik van mezelf alles wat de moeite waard is verplicht vast leggen, om andere mensen mee te laten genieten of omdat ik dan nog iets vast kan houden.

- Ik blijf denken aan alle foto's die ik in het verleden gemaakt heb en niet meer terug kan bekijken. Maar als ik een begin maak om wat foto's te gaan bekijken blijkt dat ik dat helemaal niet echt wil.. maar ik weet niet wat ik dan wel wil.

 Het blijkt op dit moment nog te moeilijk om duidelijk te beschrijven waar ik precies tegen aan loop. Het is ook niet zo belangrijk. Ik wilde alleen even duidelijk maken dat ik helaas tegen veel angsten en dwang aanloop in een hobby die heel belangrijk voor me is.

De onderstaande collages heb ik in eerste instantie gemaakt om in een fotoboek te zetten om dat af te laten drukken. Ze zijn echt gemaakt uit angst in een poging 'foto's te redden'. Ik durf ze nu toch wel op mijn blog te zetten, zonder veel teleurstelling te voelen over het feit dat ik er verder niets mee kan. Want dan kunnen er tenminste nog andere mensen naar kijken!

Ik heb nog wat collages gevonden die ik hier ook maar een plekje geef:

Indische neushoorns Namaste en Zwatra (geboren op 3 november 2012).