Teddy is thuis!

Ik had het niet meer verwacht, maar het is toch gebeurd: Teddy is levend en wel thuis. Er werd gebeld door iemand die een zwarte kat in de tuin had gezien, met een vies oog. Aline en ik zijn gaan kijken en 2 grote gele ogen keken ons aan. Van schuwheid kroop Ted onder een struik, maar toen ik hem aaide zei hij: "MAUW" en ik wist het helemaal zeker: het was onze Teddy!

Helaas kon Teddy niet lopen, zijn achterpootje sleepte over de grond. Aline heeft hem naar huis gedragen en dat liet hij toe. Ik ben keihard naar de dierenarts gefietst en eigenlijk was de kliniek al dicht, maar ze hebben op ons gewacht. Teddy was vreselijk bang natuurlijk, heel zielig, hij sprong zo van de tafel af. Terwijl hij dus zijn bekken gebroken heeft.. hij was aangereden.. en daarom dus een week niet thuis geweest. Hij weegt geen 4 kilo meer. De dierenarts heeft hem 2 spuitjes met pijnstillers gegeven. Een bekkenbreuk kan uit zichzelf helen. Maar toch moeten we maandagmorgen terug komen voor verder onderzoek. Ik ben zo blij!!! Ik ben dolgelukkig.. onze lieve, lieve Ted is thuis!