Ik kwam een gedicht tegen en ik typte het over. Zo, dat was confronterend. Gelukkig is het pesten op de deeltijd maar zeer kortstondig geweest. Toch worstel ik nog altijd met mijn negatieve zelfbeeld. Niet raar als je kijkt naar hoe lang en hoe vaak ik vroeger gepest werd.
Let op: dit kan confronterend zijn!
22
mei 2008.
Ze
moeten me altijd hebben.
Niet
eerlijk gewoon!
Op
de basisschool, in de buurt.
Op
het voortgezet onderwijs, in de trein.
En
nu ook nog op de deeltijd.
Daar
was ’t altijd veilig.
Maar
nu niet meer.
Ik
lig er wakker van.
Voel
me gekwetst en meer dan dat.
Wat
doe ik toch verkeerd?
Nu
heb ik me wel heel erg bezeerd!
Met
mij valt niet te praten.
Ik
ben kanker, een eikel, een idioot.
Luister
nooit; stop altijd te laat.
Ik
ben een kankermongool.
Maar
iemand met kanker gedraagt zich tenminste nog normaal.
Dan
zeggen ze: beter gekwetst door de waarheid dan getroost met een leugen.
Ik
ben stom en stink verschrikkelijk.
Mijn
verstand zit in mijn reet en daarom stinkt het zo.
Wat
doe ik toch verkeerd?
Dit
alles heeft me wél bezeerd!
Er
is niets goed aan mij.
Die
tijd is inmiddels voorbij.
Ik
ben te dik en zie er niet uit.
Ik
ben een monster en een flapuit.
Mijn
kleren zijn vies.
En
ik ben totaal niet precies.
M’n
haar zit nooit leuk genoeg.
En
het is lang geleden dat ik me goed gedroeg.
Niemand
vind me leuk.
Mijn
eigenwaarde heeft een flinke deuk.
Wanneer
ben ik normaal?
Ik
heb het gevoel dat ik altijd faal!
Meestal
heb ik een grote mond.
Maar
soms ben ik té bang, dat is niet gezond.
Komt
het ooit goed met mij?
Misschien
als ik mezelf flink snij??
Heel mooi gedicht. Het vat precies samen wat ik soms ook denk. Maar ook van wordt ik wel ooit eens goed begrepen. Regelmatig kom ik mensen tegen die mijn slechthorendheid en de daarbij gepaarde problemen/depressie verleden niet goed begrijpen, dat is jammer.
BeantwoordenVerwijderenHoi Wills. Ja, ik begin de laatste dagen ook steeds meer te denken, begrijpen jullie het wel, en dat gaat om mensen die echt vrienden zijn van me. Ze denken dat het weer helemaal goed kan komen. En dat denk ik niet. Sommige dingen blijven je leven lang.. Dank je wel voor je reactie.
VerwijderenWat goed van je dat je dit hebt verwoord en kunnen opschrijven; want pesten is lelijk en kan grote verwondingen geven, niet alleen lichamelijk maar ook geestelijk. En mensen worden niet altijd goed begrepen en dat is erg vervelend. Ik maak het mee met mijn eigen zoon, heeft een vorm van autisme en is dus ook gehandicapt, alleen is dit niet te zien en functioneert als men hem ziet, heel normaal, maar ondertussen. Dit is niet alleen voor hem moeilijk, maar ook voor mij,als zijn moeder.
BeantwoordenVerwijderenIk wens je hierbij veel succes en voor mij ben je heel gewoon en probeer het van je af te schrijven. Je hebt een fantastische site, die ik graag bezoek; niet dat ik altijd een berichtje achterlaat, maar ik kom er vaak en je staat ook onder mijn favorieten.
Groetjes van Anja
Beste Anja, het klinkt heel herkenbaar wat je schrijft over je zoon. Veel sterkte met alles. Bedankt voor je eerlijke en lieve woorden! Heeft me goed gedaan. Groetjes van Jenny.
VerwijderenHeftig gedicht, maar goed dat je het zo kunt verwoorden. Fijn dat het verleden tijd is, al kun je het natuurlijk nooit helemaal vergeten. Ik herken dat wel. Veel sterkte in ieder geval!
BeantwoordenVerwijderenBedankt Vivian, voor je gemeende reactie!
Verwijderenheel mooi verwoord dit is eentje die ik zal opslaan!
BeantwoordenVerwijderenBedankt voor je reactie!
Verwijderen