Welkom!!

Beste Bezoeker,

Welkom op mijn blog waar ik vanaf april 2011 over meerdere van mijn hobby's heb geblogd. In juni 2015 heb ik een nieuwe start gemaakt, vanaf nu zal mijn blog vooral over dieren gaan. Ook heb ik een Facebook pagina, Jenny's Pics waar ik foto's en filmpjes plaats.
Heeft u opmerkingen of vragen? Mail dan naar welkomoploekje16@hotmail.com. Veel plezier!

Tot ziens,
Jenny.

maandag 17 februari 2020

Afscheid van lieve poes Spook.

Het is zo snel gegaan, het voelt nog zo onwerkelijk. Mijn lieve vriendinnetje Spook is er niet meer. Ik mis haar enorm. Ze was elke ochtend als ik wakker werd in mijn buurt. Elke avond voor ik ging slapen, kwam ze eerst kroelen. En dan nog overdag allerlei momenten samen. Ook al lopen er nog meer katten rond, het is toch echt leeg zonder Spookie. 9,5 jaar woonde ze bij ons en ze was er voor mij, als ik andere katten moest missen. Nu is ze er zelf niet meer.


Spook had het al langere tijd benauwd. Bij eerdere operaties kreeg zij ook een aangepaste narcose omdat zij een hartruis had. Maar pas de laatste periode van haar leven merkten we dat haar hart erg hard moest pompen. Ze had haar goede momenten, zoals buiten genieten in het zonnetje of bij mij op schoot liggen. Om Spook genoeg eten binnen te laten krijgen, moesten we daar extra op letten. Altijd voor ik ging slapen ( en ook op andere momenten) kreeg Spook een extraatje. Soms smulde ze er wel van, maar ze vermagerde toch. 



Spook werd geboren in onze schuur, haar moeder Mickie was een buurtpoes. Ze komt uit een nestje van 5. Heel kort is ze bij een ander adres geweest, maar daar klikte het niet met de andere kat. Spook kwam ziek terug en hoefde van ons nooit meer weg. Als klein kitten lag ze al veel op mijn schoot. 


De allereerste bewegende beelden van Mickie en haar kittens.

Samen met Bubbel groeide Spook op, ze hebben altijd een goede band gehouden. Als jonge poes vonden al de katers in huis, Teddy, Rinus en Luukie, haar lief. Met Rinus kreeg ze een romance. Op 6 maart 2012 kreeg Spook haar eerste en enige nestje, van 4. Het bleken uiteindelijk allemaal dametjes, Peukie (nu Poekie), Bells (helaas doodgereden, december 2015), Draak (nu Sjakie) en Mosi. Toen de kittens oud genoeg waren hebben we Spook laten castreren, helaas kreeg ze toen een vreemde complicatie. Een breukje. Gelukkig hoefde ze er niet aan te worden geopereerd, even goed was Spook getraumatiseerd. Ze is eigenlijk altijd wat angstig gebleven, ze was ook maar zo klein, vaak het mikpunt van andere katten. 




Lieve Spook, knappe poes.
Was je nog maar bij me, lieve snoes <3
Nu lig je in de grond..
Je rende altijd rond;
en was vaak bij mij.
Van jou werd ik blij.
Spookie-poes, mooie meid.
Jij bent nu van pijn bevrijd.
Het is zo stil zonder jou.
Ik mis je zo erg, kleine mevrouw.


vrijdag 14 februari 2020

Afscheid van lieve Boefie.

  
12 april 2013.                    29 oktober 2019.

Het is er niet van gekomen om een speciale afscheidsblog voor Boefie te maken. Vandaag is zijn oma Spook ook ingeslapen. 2 katten in nog geen 4 maanden verloren, het is zwaar. Ik heb een fotoserie gemaakt van Boefie's kitten tijd.

Hij was de (eerstgeboren) zoon van Bells en Bubbel, had 2 zusjes uit hetzelfde nestje, Bobo en Bluukie. In 2014 kreeg hij uit een ander nestje nog een zusje, Riesje en 2 broertjes, Reusje en Roosje. Zijn opa's waren Teddy en Rinus, zijn oma Spook. Inmiddels leven van deze hele familie, triest genoeg, alleen vader Bubbel en zusje Riesje nog.







Een bericht gedeeld door Jenny van Klei (@poesjoepie) op


Warm bij mama Bells.
Met zijn zusjes in de nestdoos.


Wat een schattig koppie!
Het gezinnetje: Bluukie, Bobo, Boefie en Bells.
Boefie en zijn zusjes slapen bij mij op schoot.
Al wat groter.
Boefie en Jojo.
Boefie bleef bij ons wonen.
Boefie met zijn moeder Bells.
Boefie met zijn vader Bubbel.
Boefie met zijn opa Teddy.
Mini- Boefie.
Hij groeide voorspoedig op.
Boefie met zijn opa Rinus.
Boefie was een aanhankelijke en zeer lieve kater. Hij is vader geworden van in elk geval een aantal kittens in onze buurt. Zijn laatste jaren werd hij steeds zieker door nierfalen. Uiteindelijk hebben we hem laten inslapen omdat zijn gebit vol zat met tumoren.

donderdag 13 februari 2020

Poes Joepie's avonturen.


Februari 2020. Het is wat. Joepie eten geven is een heel project geworden. Ze heeft een aanbidder, inmiddels is het meer een stalker. Het gaat om een jonge 'intacte' kater, hij is prachtig en gestreept. Inmiddels is hij mij al een paar keer achterna gelopen naar huis.

Een tijd geleden, hij was toen nog een kitten, kwamen we hem voor het eerst tegen. Toen kreeg hij van ons de naam Titus. In zijn bouw doet hij mij aan een serval denken. En in Blijdorp heet de mannetjes serval ook Titus!
Een inmiddels volwassen Titus kwam op een zondag opeens tevoorschijn. Joepie was aan het eten en hij pikte het gewoon in. Daarna was het weer een tijdje rustig.
Joepie in haar tentje, ook toen lagen er al veel bladeren.

Gisteren had ik nog niet eens naar Joepie geroepen en meneer liep al achter mij aan. Inmiddels had ik een oproepje op Facebook gedaan, hij schijnt van iemand te zijn die erg weinig naar hem omkijkt. Mooie boel. Titus heeft last van zijn hormonen, dat is duidelijk. Hij miauwt veel en sproeit en is helemaal gek op Joepie. Maar ja, Joepie is 'geholpen' en heeft totaal geen interesse..

Titus bij ons in de achtertuin, waar hij ook wat te eten heeft gevonden. 

Dan probeer ik Titus af te leiden met zijn eigen bordje met eten. Joepie blaasde een keer en verdween in de struiken. Daar staan haar tent en kattenkoffer ('de hut'). Maar door de storm waren die zo vol bladeren gewaaid, dat ze er niet meer in kon. Dat merkte ik toen ik haar daar probeerde te voeren. Joepie was gestresst. Het extra lekkere eten bleef op het schoteltje liggen.

Tijdens een succesvolle voedering, zonder Titus.

 's avonds ben ik 3 keer geweest. De 1e ronde mislukte. Joepie kwam tevoorschijn maar Titus zat meteen achter haar aan. Ze kwam na veel gedoe toch even naar mij. Hap hap een paar stukjes ham. Een likje eten en daar was Titus weer. Weg Joepie. Nadat Titus zijn eigen weg was gegaan, ben ik nog verder gaan zoeken. Daarna een rondje door Joepie's gebied met mijn moeder. Er stond veel wind en misschien hoorde Joepie ons daarom niet.


Om half 10 gingen we het nog eens proberen. Daar zag ik haar oogjes oplichten in het donker. Natuurlijk zat Titus vlakbij. Maar toch liep ze naar ons toe. Haar eten gegeven, ze begon goed, maar na een paar hapjes vluchtte ze toch.  Titus, doorgedraaide kater dat het is, zat haar weer achterna. Ik vond het toch maar een nare situatie.


Gelukkig, de volgende dag was Titus er niet, toen kon Joepie op haar gemak eten. En 's avonds ook, toen Joepie klaar was, kwam Titus er nog aan. Ik maak mij wel zorgen over hem. Hij doet gevaarlijk bij de weg, het zou toch vreselijk zijn als hij werd doodgereden!

Kijken jullie ook mee naar Joepie's avonturen?

dinsdag 11 februari 2020

Freddie is 4 jaar geworden.

Deze knappe jongen is Freddie. Hij is vandaag jarig.
Deze foto's maakte ik al eerder. Freddie heeft zijn verjaardag vooral slapend doorgebracht.
Dat komt omdat hij erg stoer is en 's nachts buiten blijft. Ook was het nu niet het lekkerste weer om in de tuin te spelen.

Freddie heeft 2 speciale kenmerken. Zijn witte tenen en zijn oorpluimpjes. 

maandag 10 februari 2020

Pauze van Instagram.

Waarom wil ik even niet op Instagram?

Instagram is leuk. Maar ook onuitputtelijk. Ik vind dat ik echt teveel tijd verspil aan rond kijken. Vaak klik ik ook dingen aan, die helemaal niet belangrijk zijn. Het volgen van mensen overspoelt mij snel. Tegelijk vind ik het wel fijn om een soort portfolio op te bouwen met mijn leukste foto's, is het leuk om mijn mooiste foto's te delen. Maar dan wil ik weer bij iedereen langs gaan, als dank voor de vind-ik-leuks die ik heb gekregen. Omdat ik momenteel best wel gestrest ben, wil ik even een time out om na te denken. Ik heb ook nog 2 accounts. Op de dierenfoto account ben ik al behoorlijk minder gaan posten. Vooral omdat ik geen keuze kan maken welke foto ik dan wil delen.


Mijn vriendje orang-oetan Sabbar (11/5/2016) in Ouwehands Dierenpark.


Baby Minggu (10/3/2019), een te schattige kleine orang-oetan.

Katten account.

Het is echt een gezellige boel, op Instagram met alle andere katten fans. En leuk om foto's en filmpjes makkelijk te kunnen delen met anderen. Ik zou het ook al goed vinden als ik maar enkele mensen zou over houden, die mij volgden en af en toe reageerden. Maar zouden zij de moeite nemen om over te stappen op mijn blog? En tja, bloggen is wel minder laagdrempelig als Instagram, want het gaat niet zo gemakkelijk op mijn telefoon..

Mijn poes Joepie leeft buiten. Ze is inmiddels 6 jaar en heel avontuurlijk.

Overstap naar andere website.

Vanwege de problemen met het invoegen van afbeeldingen, ben ik overgestapt naar: https://jennydierenfoto.wordpress.com/  Al heb ik in...