Ik
had het niet meer verwacht, maar het is toch gebeurd: Teddy is levend en wel
thuis. Er werd gebeld door iemand die een zwarte kat in de tuin had gezien, met
een vies oog. Aline en ik zijn gaan kijken en 2 grote gele ogen keken ons aan.
Van schuwheid kroop Ted onder een struik, maar toen ik hem aaide zei hij:
"MAUW" en ik wist het helemaal zeker: het was onze Teddy!
Helaas kon Teddy niet lopen, zijn achterpootje sleepte
over de grond. Aline heeft hem naar huis gedragen en dat liet hij toe. Ik ben
keihard naar de dierenarts gefietst en eigenlijk was de kliniek al dicht, maar
ze hebben op ons gewacht. Teddy was vreselijk bang natuurlijk, heel zielig, hij
sprong zo van de tafel af. Terwijl hij dus zijn bekken gebroken heeft.. hij was
aangereden.. en daarom dus een week niet thuis geweest. Hij weegt geen 4 kilo
meer. De dierenarts heeft hem 2 spuitjes met pijnstillers gegeven. Een
bekkenbreuk kan uit zichzelf helen. Maar toch moeten we maandagmorgen terug
komen voor verder onderzoek. Ik ben zo blij!!! Ik ben dolgelukkig.. onze lieve,
lieve Ted is thuis!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten