Het verhaal van Jojo! (1)

In het voorjaar van 2013 kwam er een nieuwe aanlooppoes bij ons in de achtertuin. Ze was erg hongerig en behoorlijk schuw. Maar de honger won het van haar schuchterheid en al snel wist ze het eten te vinden wat in onze tuin klaar stond voor onze eigen katten en enkele mee eters uit de buurt. Omdat deze zwart-witte poes veel weg had van Spook noemden we haar maar Mook.. 

Maar dat is niet echt een leuke naam natuurlijk, dus op een gegeven moment werd het Jojo. Toen deze poes voor het eerst bij ons in de achtertuin kwam waren er duidelijk kittens op komst. Inderdaad konden wij aan haar in gebruik genomen tepeltjes zien dat ze ook echt moeder was geworden. Waar ze haar kleintjes gekregen heeft weten we niet. Of ze toen nog ergens een huis had of ze gewoon in de struiken heeft gebracht, geen idee. Ze pendelde in elk geval heen en weer tussen haar kittens en ons huis. Ze had zo'n honger en een zogende poes moet extra veel eten, dus we gaven het haar ook.

Het gekke was dat Jojo hoe langer hoe meer bij ons in de tuin bleef. Ze had veel interesse in 'onze' kittens; Bluukie, Bobo en Boefie. Het was duidelijk dat ze ervaring had met kittens. Maar waar waren haar eigen kleintjes?? Het meest waarschijnlijk is dat ze al van haar weg waren gehaald. Of dood gegaan waren..

In de maand juli was er voor Jojo weinig reden meer om nog bij ons vandaan te gaan. Ze vond slaapplekjes in onze tuin en haalde stunten uit door over de schutting te lopen. Af en toe ging ze nog wel een stukje wandelen en stak een (gevaarlijke) weg over. Jojo was - en is- een poes die op zichzelf is en slecht met andere katten op kan schieten. Ze begon te vermageren en aan haar buik was duidelijk te zien dat ze zogende kittens gehad had.

Toen werd het augustus. Jojo werd opnieuw krols en bood zich aan de katers aan. Buurtkat 'Gijs' bakte er (ondanks jaren van oefenen) weinig van, buurtkater 'Monster' (later bleek zijn echte naam Diesel) was een ervaren dek-kater. Ondertussen kwam Jojo ook bij ons binnen en het was ontroerend om te zien hoe dankbaar ze was met een plekje om te slapen. Ze leerde ook wat meer katten kennen, al bleef ze het liefst op afstand.

Jojo was uitgeput en sliep heel veel. Ook at ze goed en al snel begon ze tekenen te vertonen van een nieuwe dracht. Maar het bleef een verrassing hoeveel kittens er op komst waren. Het ene moment leek ze best wel dik en dacht ik:  'Nou, dat zijn er zeker 2 of 3.' Op een andere keer waren er gezinsleden die twijfelden of ze niet gewoon wat aangekomen was door de betere leefomstandigheden. Maar ook Jojo's karakter veranderde. Ze werd steeds aanhankelijker!

Wordt vervolgd!