We hebben kittens, Bells is voor de tweede keer moeder geworden. Het is tevens de laatste keer dat ze een nestje heeft gekregen. Zodra ze voldoende is aangesterkt en de kleintjes voor zichzelf kunnen zorgen moet ze naar de dierenarts. Dan wordt ze 'geholpen', zodat we geen uitbreiding meer krijgen van onze toch al flinke kattenfamilie. Kleine Joepie is nu een halfjaar, komende dinsdag is zij aan de beurt om 'definitief onvruchtbaar' gemaakt te worden. Even spannend, zo'n operatie, maar het moet toch! Nu kunnen we in ieder geval nog een keertje volop genieten van het opgroeien van drie kattenkindertjes.
Eind februari zijn de katers druk geweest, want niet alleen Bells was toen krols. Ook haar zus Peukie is in precies dezelfde week gedekt. Dat werd duidelijk toen ook haar buik steeds dikker werd. Bij Bells wist ik al heel snel dat er kittens op komst waren, bij het aaien voelde ik haar opgezwollen tepeltjes. Ik rekende ongeveer op 'rond koningsdag.' De foto's in bovenstaande collage zijn gemaakt op woensdagavond 23 april. In de volgende middag kreeg ik een smsje dat de geboorte van de baby's van Bells begonnen was én dat Peukie 3 kittens gekregen had, na een zware bevalling. Gelukkig bij haar eigen baasje thuis en niet ergens in de struiken (want Peukie leeft 'buiten'.)
Ik hoopte dat ik op tijd thuis zou zijn van mijn werk, en 3 uur na de eerste tekenen van de bevalling was ik er. Bells had stevige weeën en veel pijn, ze jankte klagelijk en bromde af en toe. Ze lag midden in de kamer in een stoel, zocht het gezelschap dus op, want ons hele gezin (5 personen) was er. Ik aaide haar en moedigde haar aan. Bells lag constant te spinnen. Tussendoor waste ze zichzelf steeds. Het was zwaar voor haar, het arme beestje lag echt te lijden! En je kon niets doen.. Bells buik trok steeds sneller achter elkaar diverse keren samen en toen stond ze opeens op. Haar buik was helemaal naar beneden gezakt.. ik tilde haar in de doos die klaar stond. Eindelijk zag ik iets, maar het kwam niet verder, hoe Bells ook perste. Dat was ongeveer om 18.20 uur. Bells ademde heel erg snel en haar lijfje trilde. Het was bloedstollend spannend.
Heel duidelijk zagen we eén van de kittens in de buik van Bells bewegen, die zat nog erg 'hoog'. Aline heeft Bells over haar buikje geaaid en daarvan ontspande ze wat. Eindelijk stak er een staartje uit! Het duurde vervolgens nog weer een minuut of 8 voor dat het kitten helemaal geboren werd. Ik was even bang dat het helemaal mis zou gaan! Het was trouwens duidelijk waarom de geboorte van deze kleine zo moeilijk ging. Niet alleen lag het verkeerd, er zat ook geen vlies meer om heen, dus het 'gleed' haast niet. Pfff... eindelijk werden de inspanningen van Bells beloond. Om 19.00 uur kwam een zwart met wit kittentje ter wereld. Bells begon het direct te likken, maar het slijm op het kopje heb ik afgeveegd. Langzaam kwam er wat beweging in het kleintje, het leefde dus. Net als bij de vorige bevalling beet Bells de navelstreng niet door. Daarom heb ik die doorgescheurd. 
Het kittentje kwam onder het bloed te zitten toen de nageboorte 'geboren' werd. Nadat Bells die opgegeten had ging ze verder met het wassen van haar kleintje. Al snel was het gedeelte wat wit hoorde te zijn weer wit. Uiteindelijk poetste ze zichzelf ook wat op. Het kitten zocht een plekje op om te drinken en het vachtje droogde. Bells was meteen 'verliefd' op haar kindje en koesterde het. Eerst bleef het een poosje rustig, maar daarna kwamen er weer weeën. We zagen weer de golvende bewegingen van een 'zwemmend katje' in de buik. Het duurde en het duurde, maar toen kwam er eindelijk een soort vruchtblaas tevoorschijn. En ja, daar was weer een babykatje! Een uur en 50 minuten na de eerstgeborene. Wat direct opviel was het kopje met de witte neus van deze kleine, waarschijnlijk afkomstig van papa Bubbel! Ook van dit kitten heb ik de navelstreng doorgescheurd en het snoetje schoongeveegd. Bells verzorgde de rest en de kleine zocht de weg naar de 'melkbar.'
Na de geboorte van dit tweede kitten heeft Gerlinde de namen gegeven. Het eerste katje had het meeste wit, deze werd dan ook naar Rinus (de vader van Bells, helaas vorig jaar november dood gegaan) vernoemd: Riesje. Het andere katje kreeg de naam Reusje. Nog maar net op de wereld waren deze twee kittens elkaar al aan het weg duwen en lagen ze met de pootjes te trappen! Nu ging het opeens wel vlot en kwam het derde kitten er snel achteraan.. Het kopje was bedekt met een laag slijm en het kleintje maakte benauwde geluidjes, deze keer redde ik het schoonvegen niet met mijn vinger. Met een doekje zoveel mogelijk weggehaald. Het doorbreken van de navelstreng probeerde ik met extra aandacht voor het deel aan het buikje, maar juist deze keer bloedde het nogal. Bells likte haar derde kleintje natuurlijk ook, maar ze was erg moe en daarom niet zo uitgebreid. Dit derde kitten is Roosje genoemd. Roosje kon eerst geen plekje vinden om te drinken, na dat ik haar een paar keer heb aangelegd vond ze uiteindelijk een tepel.
Nadat ik het vieze dekje uit de doos gehaald had en er een schone in gelegd had lag Bells er tevreden op met haar kittens. Gelukkig is alles goed gegaan en tot nu toe gaat het nog steeds prima. De navelstrengetjes zien er goed uit en Riesje, Reusje en Roosje drinken en slapen en drinken.. Bells is enorm beschermend en alert. Enkele katten duldt ze absoluut niet in de buurt, ze valt ze ook echt aan.. Wel een beetje sneu voor Jojo, die door Bells luid jankend en brommend in de haren gevlogen werd. (De haren vlogen rond!) Gelukkig is het mooi weer en dus kan Jojo het beste maar buiten blijven.
Bells heeft het zwaar gehad en ze is erg afgevallen nu de kittens niet meer in haar buik zitten. Ze moet nog even aansterken dus! Maar het is zo prachtig om te zien hoe ze in haar element is met haar kindertjes. Ze is nu 2 jaar en volwassener als bij haar eerste nestje. Toch is ze af en toe een beetje ondeugend en draait zich dan zo om dat de kleintjes van haar af vallen! Maar als er eéntje begint te piepen is ze er direct bij..
Joepie heeft al snel een kijkje genomen bij de nieuwe aanwinsten.. ze is nu niet meer de kleinste. Maar als Riesje, Reusje en Roosje straks naar een eigen baasje gaan dan is Joepie toch weer onze jongste. In totaal zijn er 16 kittens bij ons ter wereld gekomen.. allereerst kreeg buurtpoes Mickie in de schuur een nestje van 5; vervolgens is haar dochter Spook moeder geworden van een viertal. En uit dat nestje hebben we Bells gehouden, die vorig jaar het leven schonk aan 3 kittens en nu nogmaals. Bells' dochter Bluukie heeft overigens deze week eveneens kleintjes gekregen, maar liefst 6 stuks! We houden het er maar op dat Bubbel vader is van zowel Boefie, Bobo en Bluukie als van Riesje, Reusje en Roosje. Verder is hij waarschijnlijk ook vader van de kittens van Peukie (daar zit bovendien eén grijsje bij) en zo en zo de opa van de katjes van Bluukie.. Ja, katten zijn enorm vruchtbaar!
Deze keer zijn het drie kleine zwartwitte katjes. Misschien niet zo speciaal als 'blauw' (of te wel grijs) maar ze zijn echt even goed heel erg mooi en schattig!!
Dit was de derde geboorte die ik bij mocht wonen: BLOG KITTENS 2013 BLOG KITTENS 2012
