Met tranen in mijn ogen kijk ik achterom.
Voor deze keer dan maar.
Want het is beter te kijken naar nu.
Proberen te vechten.
Maar dat kan ik niet alleen.
Het kan niet worden zoals het was.
Al wil ik nog zo dapper zijn.
Toch voel ik verdriet en pijn.
Zoveel mooie dingen meegemaakt.
Zo vaak in m'n hart geraakt.
Een kind dat zomaar
zijn handje in de mijne legt..
Het kijken naar hoe zij genieten.
Alles is niet helemaal voorbij!
Beter worden gaat zo traag.
Voor een stapje omhoog gaan er drie omlaag!
Die ellende neemt me zoveel af.
Het liefste wat ik had.
Mijn baantje op een droomplek..
Was het dan alles een droom?
Was het te mooi om waar te zijn?
Was het te mooi om waar te zijn?
Waarom kon het nou niet blijven gaan..
Wat is er gebeurd, faalde ik of niet?
De sombere kijk in mij is het die 't zo ziet..
Maar er zijn ook andere geluiden:
Zo speciaal dat kinderen dol op me zijn..
En het zijn gebleven!
Mijn inspanningen werden gewaardeerd,
iets wat verslavend werkt.
Ik wou voor 150 % presteren, wat niet ging..
Maar ik kan veel als 't er om gaat!
Helaas is het nu.. te laat.
Je ziet het niet aan mij.
Soms wel, als ik me echt heel ellendig voel.
Angst, depressie en wat al meer..
Bij mij van binnen klopt 't niet!
Veel mensen snappen het maar deels.
Zelf begrijp ik het niet eens!
Daarnaast 't overprikkeld zijn.
't is gewoon zo: geen bewaard geheim!
Een kijkje achterom, maar ook een kijkje naar binnen. Gemaakt op de dag dat ik voor het laatst heb gewerkt als werknemer.. Gelukkig mag ik nog wat vrijwilligerswerk blijven doen op de plaats waar ik de afgelopen 2 jaar met veel plezier heb mogen werken. Helaas gaat het sinds een aantal maanden niet goed genoeg om mijn baan te kunnen behouden. Ik vind het heel erg jammer, maar probeer ook te kijken naar wat ik nog wél heb en naar welke zegeningen ik nog krijg..
Jenny, 18 december 2012.
Hoi Jenny,
BeantwoordenVerwijderenWat een bijzonder gedicht met hele mooie foto's, prachtig gedaan. Met deze woorden raak je denk ik ieders hart (het mijne in ieder geval wel. Ik denk dat iedereen jouw het allerbeste gunt want je hebt een hart van goud. Ik hoop dan ook dat je snel weer een baantje zult vinden, waarin jij je voor 100% kunt geven en er ook de wederzijdse waardering voor je is. Laat je koppie niet hangen en geniet van al het moois in deze wereld.
Vele lieve groetjes,
Marco
Lieve Jenny,
BeantwoordenVerwijderenHet is heel lang geleden dat ik heb gereageerd op jou logjes. Een hele tijd kon ik niets plaatsen op een of andere manier. Nu ik deze log zag wilde ik het toch nog eens proberen en zie daar... het lukt! Ik vind je zo ontzettend dapper dat je dit durft te delen met ons! Ik hoop zo voor je dat je een baan zult krijgen die je aan kunt en waarin je al je talenten kwijt kunt! Heel goed van je dat je ook nog kunt kijken naar wat je wel hebt. Ik wens je alle goeds en Gods zegen toe!
Heel veel liefs van Jet
Beste Jenny,
BeantwoordenVerwijderenWat jammer dat je je baan niet meer hebt. Kinderen zijn druk en op zo'n creche zijn er zoveel in een kleine ruimte. Het lijkt me moeilijk om daar te werken, als je niet goed tegen veel prikkels kunt.
Is het misschien een idee om 1 kind te gaan begeleiden met huiswerk of 1 klein kindje met een taalachterstand te helpen om meer woorden te leren (b.v. een kind je dat thuis alleen een andere taal spreekt en geen Nederlands).
Groetjes, Anja
Hoi Anja,
VerwijderenBedankt voor je reactie! Ja, aan de ene kant heb je helemaal gelijk; het is inderdaad niet de goede plek om te werken met mijn problematiek; maar aan de andere kant word ik er zo gelukkig!! Maar bedankt voor de ideetjes!! Groetjes van Jenny
mooi gedicht.............. :)
BeantwoordenVerwijderenmooie foto 's